у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова самастрахоўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
самастрахо́ўнік мн. самастрахо́ўнікі |
Родны каго? чаго? |
самастрахо́ўніка мн. самастрахо́ўнікаў |
Давальны каму? чаму? |
самастрахо́ўніку мн. самастрахо́ўнікам |
Вінавальны каго? што? |
самастрахо́ўніка мн. самастрахо́ўнікаў |
Творны кім? чым? |
самастрахо́ўнікам мн. самастрахо́ўнікамі |
Месны у кім? у чым? |
самастрахо́ўніку мн. самастрахо́ўніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто бліжэй да міскі, той і чэрпае.
Пяць стадый прыняцця ў беларусаў:
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
samastrachoŭnik — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік самастрахоўнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самастрахоўніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самасто́йны (10)
(12) месцаахо́ўнік ‹
› самастрахава́нне (15)
(8) захо́ўнік ‹
› самастрахо́ўка (13)
(9) арахо́ўнік ‹
› самастрахо́ўніца (15)
(9) вярхо́ўнік ‹
› самастрахо́ўшчык (15)
(10) выбухо́ўнік ‹
› самастрахо́ўшчыца (16)
(8) духо́ўнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.