ў
і
самастрахо́ўка — назоўнік самастрахо́ўніца — назоўнік
канцэпт

самастрахоўнік

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова самастрахоўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самастрахо́ўнік

мн.  самастрахо́ўнікі
Родны
каго? чаго?
самастрахо́ўніка

мн.  самастрахо́ўнікаў
Давальны
каму? чаму?
самастрахо́ўніку

мн.  самастрахо́ўнікам
Вінавальны
каго? што?
самастрахо́ўніка

мн.  самастрахо́ўнікаў
Творны
кім? чым?
самастрахо́ўнікам

мн.  самастрахо́ўнікамі
Месны
у кім? у чым?
самастрахо́ўніку

мн.  самастрахо́ўніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто бліжэй да міскі, той і чэрпае.


Пяць стадый прыняцця ў беларусаў:
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.


samastrachoŭnik — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік самастрахоўнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самастрахоўніца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самасто́йны (10)

(12) месцаахо́ўнік

самастрахава́нне (15)

(8) захо́ўнік

самастрахо́ўка (13)

(9) арахо́ўнік

самастрахо́ўніца (15)

(9) вярхо́ўнік

самастрахо́ўшчык (15)

(10) выбухо́ўнік

самастрахо́ўшчыца (16)

(8) духо́ўнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

маскітная сетка