STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова самасцвярджэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
самасцвярджэ́нне мн. самасцвярджэ́нні |
| Родны каго? чаго? |
самасцвярджэ́ння мн. самасцвярджэ́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
самасцвярджэ́нню мн. самасцвярджэ́нням |
| Вінавальны каго? што? |
самасцвярджэ́нне мн. самасцвярджэ́нні |
| Творны кім? чым? |
самасцвярджэ́ннем мн. самасцвярджэ́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
самасцвярджэ́нні мн. самасцвярджэ́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
у жываце салаўі пяюць — хто-н. вельмі хоча есці, адчувае моцны голад
— Мама, ён жа стары!
— А ты шо, новая?
samascviardžennie — беларуская лацінка
Слова самасцвярджэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самасцвярджэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самасційнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самасцве́рдзіцца (15)
(16) перазацвярджэ́нне ‹
› самасцвярджа́льны (16)
(12) пацвярджэ́нне ‹
› самасцвярджа́цца (15)
(11) сцвярджэ́нне ‹
› самасцвярдзіцца (15)
(16) жыццесцвярджэ́нне ‹
› самасцвярдзіць (14)
(8) буджэ́нне ‹
› самасці́йнасць (13)
(9) абуджэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
