назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова самаўцеха
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
самаўце́ха мн. — |
Родны каго? чаго? |
самаўце́хі мн. — |
Давальны каму? чаму? |
самаўце́се мн. — |
Вінавальны каго? што? |
самаўце́ху мн. — |
Творны кім? чым? |
самаўце́хай, самаўце́хаю мн. — |
Месны у кім? у чым? |
самаўце́се мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Будзе й на крапіву мароз.
Я ні разу не сказаў дзякуй тым, хто казаў «ты мне яшчэ дзякуй скажаш».
samaŭciecha — беларуская лацінка
Слова самаўцеха (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самаўцеха — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самаўшчыльненне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самаўхіліць (11)
(7) няўмеха ‹
› самаўхіля́цца (12)
(6) паце́ха ‹
› самаўхіляць (11)
(5) уце́ха ‹
› самаўшчыльне́нне (15)
(4) лё́ха ‹
› самаўшчыльні́цца (15)
(7) чысцё́ха ‹
› самаўшчыльня́льны (16)
(7) чысцё́ха ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Пінск