назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова сангвінік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
сангві́нік мн. сангві́нікі |
| Родны каго? чаго? |
сангві́ніка мн. сангві́нікаў |
| Давальны каму? чаму? |
сангві́ніку мн. сангві́нікам |
| Вінавальны каго? што? |
сангві́ніка мн. сангві́нікаў |
| Творны кім? чым? |
сангві́нікам мн. сангві́нікамі |
| Месны у кім? у чым? |
сангві́ніку мн. сангві́ніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не чапай сабаку, ён і гаўкаць не будзе.
— Дарагая, ты дзе?
— Еду ў заторы…
— Што, доўгі затор?
— Не ведаю. Я першая еду.
sanhvinik — беларуская лацінка
Слова сангвінік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сангвінік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сангвінічка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сангві́н (7)
(7) звя́знік ‹
› сангві́на (8)
(8) сувязні́к ‹
› сангвіні́зм (10)
(8) прыязнік ‹
› сангвіні́чка (11)
(5) кі́нік ‹
› сангвіні́чна (11)
(5) фі́нік ‹
› сангвіні́чны (11)
(7) дба́йнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.