ў
і
сара́тніца — назоўнік сарафа́нны — прыметнік
канцэпт

сарафан

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова сарафан
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
сарафа́н

мн.  сарафа́ны
Родны
каго? чаго?
сарафа́на

мн.  сарафа́наў
Давальны
каму? чаму?
сарафа́ну

мн.  сарафа́нам
Вінавальны
каго? што?
сарафа́н

мн.  сарафа́ны
Творны
кім? чым?
сарафа́нам

мн.  сарафа́намі
Месны
у кім? у чым?
сарафа́не

мн.  сарафа́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Чалавек галодны ні на што не годны.


У нас у Беларусі гарадоў няма: у нас або вёска, або завод.


sarafan — беларуская лацінка

Слова сарафан (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік сарафан — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сарафанчык + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


сара́таўскі (10)

(7) цымафа́н

сара́тнік (8)

(8) Ксенафа́н

сара́тніца (9)

(7) парафа́н

сарафа́нны (9)

(8) гідрафан

сарафа́нчык (10)

(9) аргірафа́н

сарацы́н (7)

(6) прафа́н


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

я не парушаю традыцыі