назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова сарафан
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
сарафа́н мн. сарафа́ны |
Родны каго? чаго? |
сарафа́на мн. сарафа́наў |
Давальны каму? чаму? |
сарафа́ну мн. сарафа́нам |
Вінавальны каго? што? |
сарафа́н мн. сарафа́ны |
Творны кім? чым? |
сарафа́нам мн. сарафа́намі |
Месны у кім? у чым? |
сарафа́не мн. сарафа́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чалавек галодны ні на што не годны.
У нас у Беларусі гарадоў няма: у нас або вёска, або завод.
sarafan — беларуская лацінка
Слова сарафан (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сарафан — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сарафанчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сара́таўскі (10)
(7) цымафа́н ‹
› сара́тнік (8)
(8) Ксенафа́н ‹
› сара́тніца (9)
(7) парафа́н ‹
› сарафа́нны (9)
(8) гідрафан ‹
› сарафа́нчык (10)
(9) аргірафа́н ‹
› сарацы́н (7)
(6) прафа́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.