назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова асцервяненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
асцервяне́нне мн. асцервяне́нні |
| Родны каго? чаго? |
асцервяне́ння мн. асцервяне́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
асцервяне́нню мн. асцервяне́нням |
| Вінавальны каго? што? |
асцервяне́нне мн. асцервяне́нні |
| Творны кім? чым? |
асцервяне́ннем мн. асцервяне́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
асцервяне́нні мн. асцервяне́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
кеміць — разумець, разбірацца, цяміць
цяміць — разумець сэнс падзей, гаворкі і пад.; разбірацца, кеміць
шалопаць — кумекаць, цяміць, разумець
— Падымі мяне па-над зямлёю, падымі мяне ў светлы абшар!
— Паважаны, выйдзіце з ліфта, гэта апошні паверх.
asciervianiennie — беларуская лацінка
Слова асцервяненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік асцервяненне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове асціна + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› асцеражэ́нне (11)
(11) дзервяне́нне ‹
› асцервяне́ласць (14)
(12) адзервяне́нне ‹
› асцервяне́лы (11)
(12) здзервяне́нне ‹
› асцервяне́ць (11)
(10) ледзяне́нне ‹
› асцё́ (4)
(11) аледзяне́нне ‹
› асцё́вы (6)
(12) заледзяне́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.