ў
і
сервіро́ўка — назоўнік сервіту́тны — прыметнік
канцэпт

сервітут

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова сервітут
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
сервіту́т

мн.  сервіту́ты
Родны
каго? чаго?
сервіту́ту

мн.  сервіту́таў
Давальны
каму? чаму?
сервіту́ту

мн.  сервіту́там
Вінавальны
каго? што?
сервіту́т

мн.  сервіту́ты
Творны
кім? чым?
сервіту́там

мн.  сервіту́тамі
Месны
у кім? у чым?
сервіту́це

мн.  сервіту́тах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Каб каза не скакала, то б нагі не зламала.


Знаходзьце час адпачываць, бо праца ёсць заўсёды, а жыццё мае ўласцівасць заканчвацца.


siervitut — беларуская лацінка

Слова сервітут (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік сервітут — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сергазін + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


сервіро́ваны (11)

(5) бату́т

сервіро́вачны (12)

(10) мі́ні-бату́т

сервіро́ўка (10)

(6) стату́т

сервіту́тны (10)

(8) сэрвіту́т

сергазін (8)

(7) Ке́йстут

сергіепаса́дскі (14)

(9) субстыту́т


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Пізанская вежа