назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова сервітут
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
сервіту́т мн. сервіту́ты |
Родны каго? чаго? |
сервіту́ту мн. сервіту́таў |
Давальны каму? чаму? |
сервіту́ту мн. сервіту́там |
Вінавальны каго? што? |
сервіту́т мн. сервіту́ты |
Творны кім? чым? |
сервіту́там мн. сервіту́тамі |
Месны у кім? у чым? |
сервіту́це мн. сервіту́тах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Каб каза не скакала, то б нагі не зламала.
Знаходзьце час адпачываць, бо праца ёсць заўсёды, а жыццё мае ўласцівасць заканчвацца.
siervitut — беларуская лацінка
Слова сервітут (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сервітут — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сергазін + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сервіро́ваны (11)
(5) бату́т ‹
› сервіро́вачны (12)
(10) мі́ні-бату́т ‹
› сервіро́ўка (10)
(6) стату́т ‹
› сервіту́тны (10)
(8) сэрвіту́т ‹
› сергазін (8)
(7) Ке́йстут ‹
› сергіепаса́дскі (14)
(9) субстыту́т ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.