назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова сіўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
сі́ўка мн. сі́ўкі |
| Родны каго? чаго? |
сі́ўкі мн. сі́вак |
| Давальны каму? чаму? |
сі́ўцы мн. сі́ўкам |
| Вінавальны каго? што? |
сі́ўку мн. сі́вак |
| Творны кім? чым? |
сі́ўкай, сі́ўкаю мн. сі́ўкамі |
| Месны у кім? у чым? |
сі́ўцы мн. сі́ўках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Абяцаная шапка вушэй не грэе.
siŭka — беларуская лацінка
Слова сіўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сіўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сіўка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сі́тула (6)
(6) жні́ўка ‹
› сі́тца (5)
(8) крапі́ўка ‹
› сі́тцаўскі (9)
(7) вы́піўка ‹
› сі́ўка-варо́нка (13)
(11) прагрэсі́ўка ‹
› сіўцо́вы (7)
(10) непасці́ўка ‹
› сіфілі́д (7)
(10) непачці́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.