назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова выпіўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
вы́піўка мн. вы́піўкі |
| Родны каго? чаго? |
вы́піўкі мн. вы́півак |
| Давальны каму? чаму? |
вы́піўцы мн. вы́піўкам |
| Вінавальны каго? што? |
вы́піўку мн. вы́піўкі |
| Творны кім? чым? |
вы́піўкай, вы́піўкаю мн. вы́піўкамі |
| Месны у кім? у чым? |
вы́піўцы мн. вы́піўках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пахваліся жонкаю не назаўтра пасля вяселля, а дзяцей маючы.

vypiŭka — беларуская лацінка
Слова выпіўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік выпіўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове выпіханне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вы́пітка (7)
(7) пані́ўка ‹
› вы́піты (6)
(6) жні́ўка ‹
› вы́піты (6)
(8) крапі́ўка ‹
› выпіха́нне (9)
(5) сі́ўка ‹
› вы́піханы (8)
(5) сі́ўка ‹
› вы́піханы (8)
(11) прагрэсі́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.