ў
і
вы́піты — дзеепрыметнік выпіха́нне — назоўнік
канцэпт

выпіўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова выпіўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вы́піўка

мн.  вы́піўкі
Родны
каго? чаго?
вы́піўкі

мн.  вы́півак
Давальны
каму? чаму?
вы́піўцы

мн.  вы́піўкам
Вінавальны
каго? што?
вы́піўку

мн.  вы́піўкі
Творны
кім? чым?
вы́піўкай, вы́піўкаю

мн.  вы́піўкамі
Месны
у кім? у чым?
вы́піўцы

мн.  вы́піўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пахваліся жонкаю не назаўтра пасля вяселля, а дзяцей маючы.


procrastinators


vypiŭka — беларуская лацінка

Слова выпіўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік выпіўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове выпіханне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вы́пітка (7)

(7) пані́ўка

вы́піты (6)

(6) жні́ўка

вы́піты (6)

(8) крапі́ўка

выпіха́нне (9)

(5) сі́ўка

вы́піханы (8)

(5) сі́ўка

вы́піханы (8)

(11) прагрэсі́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

успомніць у старасці