ў
і
скарадзі́ць — дзеяслоў скарадня́нскі — прыметнік
канцэпт

скарадзьба

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова скарадзьба
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
скарадзьба́

мн. 
Родны
каго? чаго?
скарадзьбы́

мн. 
Давальны
каму? чаму?
скарадзьбе́

мн. 
Вінавальны
каго? што?
скарадзьбу́

мн. 
Творны
кім? чым?
скарадзьбо́й, скарадзьбо́ю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
скарадзьбе́

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

абе́руч / абе́ручкі — абедзвюма рукамі


Але лёс склаўся так, што хрусць — і ўсё ціп-топ.

перакруткі

skaradźba — беларуская лацінка

Слова скарадзьба (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік скарадзьба — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове скарадыт + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


скараджэ́нне (11)

(6) разьба́

скарадзі́цца (11)

(7) гразьба́

скарадзі́ць (10)

(9) гарадзьба́

скарадня́нскі (12)

(7) хадзьба́

скарады́т (8)

(7) гро́зьба

Скаражо́нак (10)

(7) хвальба́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

машына з дзяцінства