назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова скарбонка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
скарбо́нка мн. скарбо́нкі |
Родны каго? чаго? |
скарбо́нкі мн. скарбо́нак |
Давальны каму? чаму? |
скарбо́нцы мн. скарбо́нкам |
Вінавальны каго? што? |
скарбо́нку мн. скарбо́нкі |
Творны кім? чым? |
скарбо́нкай, скарбо́нкаю мн. скарбо́нкамі |
Месны у кім? у чым? |
скарбо́нцы мн. скарбо́нках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не плюй у крыніцу: прыдзеш па вадзіцу.
Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)— Вы разбіраецеся ў беларускай мове?
— А то ж!
— Глядзіце: бацька пабіў сына, бо ён быў п'яны. Хто з іх быў п'яны?
— Ён.
skarbonka — беларуская лацінка
Слова скарбонка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік скарбонка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове скарбут + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› скарбо́вы (8)
(9) бахрэ́йнка ‹
› скарбо́начка (11)
(7) габо́нка ‹
› скарбо́начны (11)
(9) балабо́нка ‹
› скарбо́нкавы (11)
(9) фальбо́нка ‹
› скарбу́т (7)
(6) зво́нка ‹
› скарбу́тны (9)
(6) зво́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.