ў
і
сква́пнасць — назоўнік сква́пніца — назоўнік
канцэпт

сквапнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова сквапнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
сква́пнік

мн.  сква́пнікі
Родны
каго? чаго?
сква́пніка

мн.  сква́пнікаў
Давальны
каму? чаму?
сква́пніку

мн.  сква́пнікам
Вінавальны
каго? што?
сква́пніка

мн.  сква́пнікаў
Творны
кім? чым?
сква́пнікам

мн.  сква́пнікамі
Месны
у кім? у чым?
сква́пніку

мн.  сква́пніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

класціся спаць з курамі — класціся спаць вельмі рана, як толькі сцямнее

а не тое, што вы падумалі

Настаўніца правярала сачыненні і плакала: цяпер яна ведала, як правесці лета, але ўзрост ужо не той.


skvapnik — беларуская лацінка

Слова сквапнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік сквапнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сквапніца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


сква́пна (7)

(7) пячо́нік

сквапнава́ты (11)

(8) квашо́нік

сква́пнасць (10)

(10) трыбушо́нік

сква́пніца (9)

(6) ла́пнік

сква́пнічаць (11)

(7) ара́пнік

сква́пны (7)

(8) гара́пнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

шэдэўр