ў
і
трыбухо́вы — прыметнік трыбушы́на — назоўнік
канцэпт

трыбушонік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова трыбушонік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
трыбушо́нік

мн.  трыбушо́нікі
Родны
каго? чаго?
трыбушо́ніка

мн.  трыбушо́нікаў
Давальны
каму? чаму?
трыбушо́ніку

мн.  трыбушо́нікам
Вінавальны
каго? што?
трыбушо́нік

мн.  трыбушо́нікі
Творны
кім? чым?
трыбушо́нікам

мн.  трыбушо́нікамі
Месны
у кім? у чым?
трыбушо́ніку

мн.  трыбушо́ніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто чужога не шануе, свайго мець не будзе.


Якая розніца ва ўзросце мае быць, каб можна было казаць жэўжык? Ці можа 60-гадовы казаць так 55-гадоваму?

І што такое паджэўжык?

trybušonik — беларуская лацінка

Слова трыбушонік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік трыбушонік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове трыбушына + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


трыбухі́ (7)

(9) апрычо́нік

трыбухо́васць (12)

(7) пячо́нік

трыбухо́вы (9)

(8) квашо́нік

трыбушы́на (9)

(8) сква́пнік

трыбушыцца (10)

(6) ла́пнік

трыбушы́ць (9)

(7) ара́пнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Напалеон