назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова сквірэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
сквірэ́нне мн. сквірэ́нні |
Родны каго? чаго? |
сквірэ́ння мн. сквірэ́нняў |
Давальны каму? чаму? |
сквірэ́нню мн. сквірэ́нням |
Вінавальны каго? што? |
сквірэ́нне мн. сквірэ́нні |
Творны кім? чым? |
сквірэ́ннем мн. сквірэ́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
сквірэ́нні мн. сквірэ́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
(а) бо́жухна! (у значэнні выклічніка) — выказвае здзіўленне, радасць, абурэнне і пад.
На плыце ў акіяне вегетарыянцы не такія ўжо і вегетарыянцы.
skvirennie — беларуская лацінка
Слова сквірэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сквірэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сквотар + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сквірча́ць (9)
(6) грэ́нне ‹
› сквірчэ́нне (10)
(9) мяздрэ́нне ‹
› сквірчэ́ць (9)
(10) падазрэ́нне ‹
› сквірэ́ць (8)
(9) замірэ́нне ‹
› сквітава́ць (10)
(8) змірэ́нне ‹
› сквіта́ны (8)
(9) узмірэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.