STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова атрута
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
атру́та мн. атру́ты |
| Родны каго? чаго? |
атру́ты мн. атру́т |
| Давальны каму? чаму? |
атру́це мн. атру́там |
| Вінавальны каго? што? |
атру́ту мн. атру́ты |
| Творны кім? чым? |
атру́тай, атру́таю мн. атру́тамі |
| Месны у кім? у чым? |
атру́це мн. атру́тах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Смачна было, ды блізка дно.
дзякуй табе, родная мова, што я магу казаць «тартЫ» і мяне ніхто не паправіць, бо гэта не памылка
atruta — беларуская лацінка
Слова атрута (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік атрута — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове атрутнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› атрусе́нне (9)
(5) бру́та ‹
› атрусі́цца (9)
(5) гру́та ‹
› атру́скі (7)
(5) кру́та ‹
› атру́тлівы (9)
(8) адатру́та ‹
› атру́тна (7)
(8) пратру́та ‹
› атру́тнасць (10)
(5) псу́та ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
