STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова скуф'я
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
скуф'я́ мн. скуф'і́ |
| Родны каго? чаго? |
скуф'і́ мн. скуфе́й |
| Давальны каму? чаму? |
скуф'і́ мн. скуф'я́м |
| Вінавальны каго? што? |
скуф'ю́ мн. скуф'і́ |
| Творны кім? чым? |
скуф'ёй, скуф'ёю мн. скуф'я́мі |
| Месны у кім? у чым? |
скуф'і́ мн. скуф'я́х |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Ад усіх бочак шпунт; пад усе бочкі шпунт — пра чалавека, якога калі трэба і калі не трэба пасылаюць выконваць розныя даручэнні, просьбы.
Польск. szpunt ад ням. spund.Дарагі дзённік, сёння мне зноў ніхто не перавёў сто мільёнаў долараў. Сіл цярпець гэтае паскудства больш няма.
skufja — беларуская лацінка
Слова скуф'я (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік скуф'я — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове скуфейка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ску́ты (5)
(9) знадво́р'я ‹
› ску́ты (5)
(5) таф'я́ ‹
› ску́ты (5)
(5) Со́ф'я ‹
› скуфе́йка (8)
(5) раба́я ‹
› скуфе́йны (8)
(6) гру́бая ‹
› ску́ць (5)
(5) лю́бая ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
