атруціна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова атруціна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	атру́ціна мн. атру́ціны
Родны каго? чаго?	атру́ціны мн. атру́цінаў, атру́цін
Давальны каму? чаму?	атру́ціне мн. атру́цінам
Вінавальны каго? што?	атру́ціну мн. атру́ціны
Творны кім? чым?	атру́цінай, атру́цінаю мн. атру́цінамі
Месны у кім? у чым?	атру́ціне мн. атру́цінах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

дадай у свой лексікон і працоўны чат:
даўбешка — пра тупога, някемлівага чалавека
доўбня / даўбня — пра няцямкага, дурнога чалавека
тупы як абух — някемлівы, неразумны

вандроўка па сінонімах

Чаму родны склон называюць родным? Родныя так не здзекуюцца, як родны склон.

atrucina — беларуская лацінка

Слова атруціна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: