ў
і
спадзе́ў — назоўнік спадзе́ўна — прыслоўе
канцэпт

спадзеўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова спадзеўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
спадзе́ўка

мн.  спадзе́ўкі
Родны
каго? чаго?
спадзе́ўкі

мн.  спадзе́вак
Давальны
каму? чаму?
спадзе́ўцы

мн.  спадзе́ўкам
Вінавальны
каго? што?
спадзе́ўку

мн.  спадзе́ўкі
Творны
кім? чым?
спадзе́ўкай, спадзе́ўкаю

мн.  спадзе́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
спадзе́ўцы

мн.  спадзе́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца


Знаходзьце час адпачываць, бо праца ёсць заўсёды, а жыццё мае ўласцівасць заканчвацца.


spadzieŭka — беларуская лацінка

Слова спадзеўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік спадзеўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове спадзёўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


спадзе́йнасць (12)

(10) карача́еўка

спадзе́йны (9)

(10) цімафе́еўка

спадзе́ў (7)

(6) дзе́ўка

спадзе́ўна (9)

(11) неспадзе́ўка

спадзе́ўнасць (12)

(8) капіе́ўка

спадзе́ўны (9)

(5) ле́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

краса-дзеўчына