спарадненне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова спарадненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	спарадне́нне мн. спарадне́нні
Родны каго? чаго?	спарадне́ння мн. спарадне́нняў
Давальны каму? чаму?	спарадне́нню мн. спарадне́нням
Вінавальны каго? што?	спарадне́нне мн. спарадне́нні
Творны кім? чым?	спарадне́ннем мн. спарадне́ннямі
Месны у кім? у чым?	спарадне́нні мн. спарадне́ннях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

вы́зарыць — стаць ясным, зорным (пра неба)
— Бачыце, як неба вызарыла. У такую ноч і пешкі прайсціся хораша... (Тарас Хадкевіч)
Запішыце сабе ў нататнічак як заклік:
У такую ноч і пешкі прайсціся хораша.

Штодзень (або штоноч) трэба праходзіць 4 км.

Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.

мованацыкі: з філіжанкі!

sparadniennie — беларуская лацінка

Слова спарадненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: