ў
і
ду́дкі — выклічнік ду́днік — назоўнік
канцэпт

дудненне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дудненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дудне́нне

мн.  дудне́нні
Родны
каго? чаго?
дудне́ння

мн.  дудне́нняў
Давальны
каму? чаму?
дудне́нню

мн.  дудне́нням
Вінавальны
каго? што?
дудне́нне

мн.  дудне́нні
Творны
кім? чым?
дудне́ннем

мн.  дудне́ннямі
Месны
у кім? у чым?
дудне́нні

мн.  дудне́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не будзь ла́сы на чужыя каўбасы.


пішуцца разам, то-бок без прабелу:
збольшага, якраз, падчас

пісаць асобна:
на жаль

пісаць праз злучок:
то-бок


dudniennie — беларуская лацінка

Слова дудненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дудненне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дуднік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дудкава́ты (9)

(11) спарадне́нне

ду́дкавы (7)

(11) асерадне́нне

ду́дкі (5)

(11) звырадне́нне

ду́днік (6)

(11) забрудне́нне

дудну́ць (7)

(10) пахудненне

дуду́к (5)

(9) схудне́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

у цябе ўсё атрымаецца