назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дудненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дудне́нне мн. дудне́нні |
Родны каго? чаго? |
дудне́ння мн. дудне́нняў |
Давальны каму? чаму? |
дудне́нню мн. дудне́нням |
Вінавальны каго? што? |
дудне́нне мн. дудне́нні |
Творны кім? чым? |
дудне́ннем мн. дудне́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
дудне́нні мн. дудне́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не будзь ла́сы на чужыя каўбасы.
пішуцца разам, то-бок без прабелу:
збольшага, якраз, падчас
пісаць асобна:
на жаль
пісаць праз злучок:
то-бок
dudniennie — беларуская лацінка
Слова дудненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дудненне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дуднік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дудкава́ты (9)
(11) спарадне́нне ‹
› ду́дкавы (7)
(11) асерадне́нне ‹
› ду́дкі (5)
(11) звырадне́нне ‹
› ду́днік (6)
(11) забрудне́нне ‹
› дудну́ць (7)
(10) пахудненне ‹
› дуду́к (5)
(9) схудне́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.