ў
і
дудне́нне — назоўнік дудну́ць — дзеяслоў
канцэпт

дуднік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дуднік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ду́днік

мн.  ду́днікі
Родны
каго? чаго?
ду́дніку

мн.  ду́днікаў
Давальны
каму? чаму?
ду́дніку

мн.  ду́днікам
Вінавальны
каго? што?
ду́днік

мн.  ду́днікі
Творны
кім? чым?
ду́днікам

мн.  ду́днікамі
Месны
у кім? у чым?
ду́дніку

мн.  ду́дніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пад чужую дудку паскачаш — потым адплачаш.


у гугле "Ukraine does matter" — больш за 2 тыс. спасылак
"Belarus does matter" — НУЛЬ спасылак


dudnik — беларуская лацінка

Слова дуднік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дуднік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дудук + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ду́дкавы (7)

(6) бу́днік

ду́дкі (5)

(11) радыёбуднік

дудне́нне (8)

(7) агу́днік

дудну́ць (7)

(9) праку́днік

дуду́к (5)

(9) паску́днік

дуду́канне (9)

(7) блу́днік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

разглядваю фотку