назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дудуканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дуду́канне мн. дуду́канні |
Родны каго? чаго? |
дуду́кання мн. дуду́канняў |
Давальны каму? чаму? |
дуду́канню мн. дуду́канням |
Вінавальны каго? што? |
дуду́канне мн. дуду́канні |
Творны кім? чым? |
дуду́каннем мн. дуду́каннямі |
Месны у кім? у чым? |
дуду́канні мн. дуду́каннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
хлябтаць — прагна піць // піць (віно, спіртныя напіткі) у вялікай колькасці
— Мне, думаеш, лёгка? Буду там чорт ведае з кім тую гарэлку хлябтаць. (Уладзімір Караткевіч)— Куды вы палеціце́ адпачываць?
— Я лятаць баюся.
— А вы перад палётам выпіце.
— Як вып'ю, дык мне і тут добра…
dudukannie — беларуская лацінка
Слова дудуканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дудуканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дужанка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ду́днік (6)
(11) перагука́нне ‹
› дудну́ць (7)
(9) гугу́канне ‹
› дуду́к (5)
(9) кугу́канне ‹
› дуду́кацца (9)
(8) блука́нне ‹
› дуду́каць (8)
(10) заблука́нне ‹
› дуду́рыцца (9)
(7) му́канне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.