ў
і
гугу́ — прэдыкатыў гугу́каць — дзеяслоў
канцэпт

гугуканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова гугуканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
гугу́канне

мн.  гугу́канні
Родны
каго? чаго?
гугу́кання

мн.  гугу́канняў
Давальны
каму? чаму?
гугу́канню

мн.  гугу́канням
Вінавальны
каго? што?
гугу́канне

мн.  гугу́канні
Творны
кім? чым?
гугу́каннем

мн.  гугу́каннямі
Месны
у кім? у чым?
гугу́канні

мн.  гугу́каннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Добрае доўга помніцца, а кепскае ніколі не забудзеш.


Хлеб даставаўся цяжка. Кінуць яго быў смяротны грэх. Абраніўшы, трэ было падняць кавалак, пацалаваць і сказаць: «Даруй, божухна». Хлеб абагаўлялі.

Уладзімір Караткевіч, «Зямля пад белымі крыламі»

huhukannie — беларуская лацінка

Слова гугуканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік гугуканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове гугухканне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


гугня́ць (7)

(7) гу́канне

гугу́ (4)

(8) агу́канне

гугу́ (4)

(11) перагука́нне

гугу́каць (8)

(9) кугу́канне

гугу́кнуць (9)

(9) дуду́канне

гугу́хканне (10)

(8) блука́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

улюбёнае месца