Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

спасылка, -і, ДМ -лцы; Родны склон мн. -лак; жаночы род
1. Дзеянне паводле знач. дзеяслоў спасылацца — спаслацца. Калі ж Вабейка напісаў, што дом пабудаваны .. і што, каб не спасылка на яго, Ціхана, будавацца не дазволілі б, Ціхан адказаў надзвычай рэзка. ← Тарас Хадкевіч. Кавалёва слухала жанчын і была рада, што не пачула, каб хоць адна не паверыла ў свае сілы. Была толькі адна спасылка — на сям'ю. ← Ігнат Дуброўскі.
2. Цытата, вытрымка адкуль-н. або ўказанне крыніцы, на якую спасылаюцца ў асноўным тэксце. Бывае, што ў спасылках на крыніцы сустрэнеш набранае петытам імя першаадкрывальніка, першапраходц[а]. ← Уладзімір Юрэвіч. Прасіў [Кухарчык] толькі адно, каб спасылкі на крыніцы, з якіх бралася тое ці іншае палажэнне, Мая пісала на мове арыгінала. ← Раман Сабаленка.

❌

спасылка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова спасылка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	спасы́лка мн. спасы́лкі
Родны каго? чаго?	спасы́лкі мн. спасы́лак
Давальны каму? чаму?	спасы́лцы мн. спасы́лкам
Вінавальны каго? што?	спасы́лку мн. спасы́лкі
Творны кім? чым?	спасы́лкай, спасы́лкаю мн. спасы́лкамі
Месны у кім? у чым?	спасы́лцы мн. спасы́лках
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

каліва — пра самую малую колькасць чаго-н.; трошкі, крыху
ні каліва — ніколькі, ані
адны слёзы — а) бяда, гора; б) вельмі мала

Слова спасылка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік спасылка — у родным, давальным, творным і месным склоне

спасылка

Навігатар

Мемчыкі