STARNIK

Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

стаката,
  1. нескланяльнае слова, ніякі род У музыцы — кароткае адрывістае выкананне гукаў, пры якім яны не звязаны адзін з другім. Знак стаката.
  2. прыслоўе Адрывіста, каротка.
   [Іт. staccato — адрывіста, асобна.]

❌

канцэпт

стаката

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова стаката
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	стака́та мн. стака́та
Родны каго? чаго?	стака́та мн. стака́та
Давальны каму? чаму?	стака́та мн. стака́та
Вінавальны каго? што?	стака́та мн. стака́та
Творны кім? чым?	стака́та мн. стака́та
Месны у кім? у чым?	стака́та мн. стака́та
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Ды што вам гаварыць, трашчоткам, — стары чамусьці раззлаваўся, махнуў рукой і лёг на печы. (Шамякін)

што такое трашчотка

— Няхай будзе з табой розум.
— А сіла?
— Розум і сілу перамагае.

stakata — беларуская лацінка

Слова стаката (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік стаката — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове стакер + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0

Навігатар

› стака́н (6)

(6) пака́та ‹

› стака́нны (8)

(8) страка́та ‹

› стакаро́дніца (12)

(6) така́та ‹

стака́та (7)

› стакватэ́рны (11)

(8) апліка́та ‹

› Стакго́льм (9)

(8) туніка́та ‹

› стакго́льмскі (12)

(7) спіка́та ‹

Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

памый мяне