STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова старасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ста́расць мн. ста́расці |
| Родны каго? чаго? |
ста́расці мн. ста́расцяў, ста́расцей |
| Давальны каму? чаму? |
ста́расці мн. ста́расцям |
| Вінавальны каго? што? |
ста́расць мн. ста́расці |
| Творны кім? чым? |
ста́расцю мн. ста́расцямі |
| Месны у кім? у чым? |
ста́расці мн. ста́расцях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
У каго дзеці, у таго шчасце.
К старасці дзве радасці: здароўе і добрыя ўнукі.
Пытае старасць, што прыгатавала маладосць.
— Мне спатрэбіцца надзейны чалавек, які ў старасці падасць шклянку віскі.
— Мо шклянку вады?
— Ты не падыходзіш.
Старасць — гэта калі чалавек стамляецца жыць.
starasć — беларуская лацінка
Слова старасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік старасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове старатлівасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› старасты́льны (12)
(7) на́расць ‹
› старасце́нь (10)
(9) скна́расць ‹
› ста́расціха (10)
(7) па́расць ‹
› стара́тліва (10)
(9) хра́брасць ‹
› стара́тлівасць (13)
(8) до́брасць ‹
› стара́тлівы (10)
(10) харо́брасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
