ў
і
старчава́ць — дзеяслоў старчака́ — прыслоўе
канцэпт

старчак

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова старчак
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 старча́к

мн.  старчакі́
Родны
каго? чаго?		 старчака́

мн.  старчако́ў
Давальны
каму? чаму?		 старчаку́

мн.  старчака́м
Вінавальны
каго? што?		 старча́к

мн.  старчакі́
Творны
кім? чым?		 старчако́м

мн.  старчака́мі
Месны
у кім? у чым?		 старчаку́

мн.  старчака́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дай Бог чутае бачыць!

каб збылося абяцанае

піпец-бульбянец — дранік з мукой (знойдзена ў кулінарных кнігах 19 ст.)


starčak — беларуская лацінка

Слова старчак (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік старчак — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове старчоўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› старцо́ўскі (10)

(6) гарча́к ‹

› старчава́нне (11)

(6) гарча́к ‹

› старчава́ць (10)

(6) карча́к ‹

› старчака́ (8)

(5) Лучак ‹

› старчакава́ты (12)

(6) уну́чак ‹

› старчако́ва (10)

(6) раўча́к ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

шпацыр - гэта карысна