назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова стоўхванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
сто́ўхванне мн. сто́ўхванні |
Родны каго? чаго? |
сто́ўхвання мн. сто́ўхванняў |
Давальны каму? чаму? |
сто́ўхванню мн. сто́ўхванням |
Вінавальны каго? што? |
сто́ўхванне мн. сто́ўхванні |
Творны кім? чым? |
сто́ўхваннем мн. сто́ўхваннямі |
Месны у кім? у чым? |
сто́ўхванні мн. сто́ўхваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Праўду бо кажуць: не гані каня дубцом, а гані аўсом.
— У нас на рабоце ёсць Валянцей. Ён такі дурны, нічога рабіць не ўмее. Мы за яго ўсё робім.
— Па-мойму, Валянцей не такі ўжо і дурны.
stoŭchvannie — беларуская лацінка
Слова стоўхванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік стоўхванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове стоўчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сто́ўпліваць (11)
(13) перато́ўхванне ‹
› сто́ўпнік (8)
(12) прато́ўхванне ‹
› сто́ўпны (7)
(11) адто́ўхванне ‹
› сто́ўчаны (8)
(11) выто́ўхванне ‹
› сто́ўчаны (8)
(12) закалы́хванне ‹
› сто́ўчык (7)
(12) пакалы́хванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.