ў
і
страхо́тны — прыметнік страхо́ўшчык — назоўнік
канцэпт

страхоўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова страхоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
страхо́ўка

мн.  страхо́ўкі
Родны
каго? чаго?
страхо́ўкі

мн.  страхо́вак
Давальны
каму? чаму?
страхо́ўцы

мн.  страхо́ўкам
Вінавальны
каго? што?
страхо́ўку

мн.  страхо́ўкі
Творны
кім? чым?
страхо́ўкай, страхо́ўкаю

мн.  страхо́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
страхо́ўцы

мн.  страхо́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Паважай старэйшых, бо сам стары будзеш.


— Ты свабодная заўтра?
— Агась.
— Так і ведаў, што ты нікому не патрэбная.


strachoŭka — беларуская лацінка

Слова страхоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік страхоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове страхоўшчык + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


страхо́тлівы (11)

(9) перахо́ўка

страхо́тна (9)

(9) Церахо́ўка

страхо́тны (9)

(10) разрахо́ўка

страхо́ўшчык (11)

(11) застрахо́ўка

страхо́ўшчыца (12)

(13) самастрахо́ўка

страхо́ціна (10)

(13) перастрахо́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цяміш