назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова страхоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
страхо́ўка мн. страхо́ўкі |
Родны каго? чаго? |
страхо́ўкі мн. страхо́вак |
Давальны каму? чаму? |
страхо́ўцы мн. страхо́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
страхо́ўку мн. страхо́ўкі |
Творны кім? чым? |
страхо́ўкай, страхо́ўкаю мн. страхо́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
страхо́ўцы мн. страхо́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Паважай старэйшых, бо сам стары будзеш.
— Ты свабодная заўтра?
— Агась.
— Так і ведаў, што ты нікому не патрэбная.
strachoŭka — беларуская лацінка
Слова страхоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік страхоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове страхоўшчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› страхо́тлівы (11)
(9) перахо́ўка ‹
› страхо́тна (9)
(9) Церахо́ўка ‹
› страхо́тны (9)
(10) разрахо́ўка ‹
› страхо́ўшчык (11)
(11) застрахо́ўка ‹
› страхо́ўшчыца (12)
(13) самастрахо́ўка ‹
› страхо́ціна (10)
(13) перастрахо́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.