назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова струпік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
стру́пік мн. стру́пікі |
Родны каго? чаго? |
стру́піка мн. стру́пікаў |
Давальны каму? чаму? |
стру́піку мн. стру́пікам |
Вінавальны каго? што? |
стру́пік мн. стру́пікі |
Творны кім? чым? |
стру́пікам мн. стру́пікамі |
Месны у кім? у чым? |
стру́піку мн. стру́піках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
І ў старой печы агонь добра гарыць.
Стары вол ніколі баразну не скрывіць (не сапсуе).
Дзе старыя кусты, той двор не пусты.
Ува мне змагаюцца два дарадцы: адзін кажа пасраць дома і спазніцца, а другога я больш не слухаю.
strupik — беларуская лацінка
Слова струпік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік струпік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове струпіна + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› струпе́хлы (9)
(5) пу́пік ‹
› струпе́хнуць (11)
(9) галапу́пік ‹
› струпе́ць (8)
(6) тру́пік ‹
› стру́піна (8)
(5) ту́пік ‹
› струпча́сты (10)
(5) тупі́к ‹
› струпяне́ласць (13)
(6) шчу́пік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.