ў
і
струпе́ць — дзеяслоў стру́піна — назоўнік
канцэпт

струпік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова струпік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
стру́пік

мн.  стру́пікі
Родны
каго? чаго?
стру́піка

мн.  стру́пікаў
Давальны
каму? чаму?
стру́піку

мн.  стру́пікам
Вінавальны
каго? што?
стру́пік

мн.  стру́пікі
Творны
кім? чым?
стру́пікам

мн.  стру́пікамі
Месны
у кім? у чым?
стру́піку

мн.  стру́піках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І ў старой печы агонь добра гарыць.
Стары вол ніколі баразну не скрывіць (не сапсуе).
Дзе старыя кусты, той двор не пусты.


Ува мне змагаюцца два дарадцы: адзін кажа пасраць дома і спазніцца, а другога я больш не слухаю.


strupik — беларуская лацінка

Слова струпік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік струпік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове струпіна + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


струпе́хлы (9)

(5) пу́пік

струпе́хнуць (11)

(9) галапу́пік

струпе́ць (8)

(6) тру́пік

стру́піна (8)

(5) ту́пік

струпча́сты (10)

(5) тупі́к

струпяне́ласць (13)

(6) шчу́пік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

месца для рыдалкі