назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова стушоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
стушо́ўка мн. стушо́ўкі |
Родны каго? чаго? |
стушо́ўкі мн. стушо́вак |
Давальны каму? чаму? |
стушо́ўцы мн. стушо́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
стушо́ўку мн. стушо́ўкі |
Творны кім? чым? |
стушо́ўкай, стушо́ўкаю мн. стушо́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
стушо́ўцы мн. стушо́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Ад ляноты чакай бядоты.
Праца гадуе, а гультайства марнуе.
Дзе шчырая праца, там густа, а дзе лянота — пуста.
Дэфемінізацыя:
каменщик — му́ляр
каменщица — му́ляр
stušoŭka — беларуская лацінка
Слова стушоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік стушоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове стыбніт + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› стушо́ўванне (11)
(11) ператушо́ўка ‹
› стушо́ўвацца (11)
(9) адтушо́ўка ‹
› стушо́ўваць (10)
(10) падтушо́ўка ‹
› стушы́ць (7)
(10) растушо́ўка ‹
› стхары́цца (9)
(9) рэтушо́ўка ‹
› стыбні́т (7)
(7) мышо́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.