ў
і
стушо́ўваць — дзеяслоў стушы́ць — дзеяслоў
канцэпт

стушоўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова стушоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
стушо́ўка

мн.  стушо́ўкі
Родны
каго? чаго?
стушо́ўкі

мн.  стушо́вак
Давальны
каму? чаму?
стушо́ўцы

мн.  стушо́ўкам
Вінавальны
каго? што?
стушо́ўку

мн.  стушо́ўкі
Творны
кім? чым?
стушо́ўкай, стушо́ўкаю

мн.  стушо́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
стушо́ўцы

мн.  стушо́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Ад ляноты чакай бядоты.
Праца гадуе, а гультайства марнуе.
Дзе шчырая праца, там густа, а дзе лянота — пуста.


Дэфемінізацыя:
каменщик — му́ляр
каменщица — му́ляр


stušoŭka — беларуская лацінка

Слова стушоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік стушоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове стыбніт + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


стушо́ўванне (11)

(11) ператушо́ўка

стушо́ўвацца (11)

(9) адтушо́ўка

стушо́ўваць (10)

(10) падтушо́ўка

стушы́ць (7)

(10) растушо́ўка

стхары́цца (9)

(9) рэтушо́ўка

стыбні́т (7)

(7) мышо́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

перад сном