Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

суджаны, -ая, -ае.
  1. дзеепрыметнік залежны стан прошлы час ад судзіць (у 3, 5 знач.).
  2. у знач. прыметнік Прызначаны лёсам; абумоўлены чым-н. Я шчаслівы, што ў суджаны час Нарадзіўся на гэтай зямлі. ← Ніл Гілевіч. Ужо даўнавата ў Якава пачало выспяваць перакананне, што тэхніка — яго суджаная дарожка. ← Аляксей Кулакоўскі.
  3. у знач. назоўнік суджаны, -ага, мужчынскі род; суджаная, -ай, жаночы род Жаніх (нявеста). Ажаніўся суджаны, Шлюб узяў з другой... ← Аркадзь Куляшоў. Нявесты на радзіме горка плакалі, не прычакаўшы суджаных сваіх. ← Сцяпан Гаўрусёў.

❌

суджаны

гэта

назоўнік
субстантываваны
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення

праскланяць слова суджаны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік
Назоўны хто? што?	ж. — м. су́джаны н. — мн. су́джаныя
Родны каго? чаго?	ж. — м. су́джанага н. — мн. су́джаных
Давальны каму? чаму?	ж. — м. су́джанаму н. — мн. су́джаным
Вінавальны каго? што?	ж. — м. су́джанага н. — мн. су́джаных
Творны кім? чым?	ж. — м. су́джаным н. — мн. су́джанымі
Месны у кім? у чым?	ж. — м. су́джаным н. — мн. су́джаных

Хлеб даставаўся цяжка. Кінуць яго быў смяротны грэх. Абраніўшы, трэ было падняць кавалак, пацалаваць і сказаць: «Даруй, божухна». Хлеб абагаўлялі.

Уладзімір Караткевіч, «Зямля пад белымі крыламі»

Слова суджаны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя (2009)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік суджаны — у родным, давальным, творным і месным склоне

суджаны

Навігатар

Мемчыкі