ў
і
супако́й — назоўнік супако́йвацца — дзеяслоў
канцэпт

супакойванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова супакойванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
супако́йванне

мн.  супако́йванні
Родны
каго? чаго?
супако́йвання

мн.  супако́йванняў
Давальны
каму? чаму?
супако́йванню

мн.  супако́йванням
Вінавальны
каго? што?
супако́йванне

мн.  супако́йванні
Творны
кім? чым?
супако́йваннем

мн.  супако́йваннямі
Месны
у кім? у чым?
супако́йванні

мн.  супако́йваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не памогуць і чары, як каму хто не да пары.


— Давайце цанавацца, — сказаў пакупнік хлопцу на рыбным рынку, бо хацеў патаргавацца.
— Ну давайце, — не расслухаў хлопец і палез цалавацца.


supakojvannie — беларуская лацінка

Слова супакойванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік супакойванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове супакойлівасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


супако́іцца (10)

(10) выдо́йванне

супако́іць (9)

(13) заспако́йванне

супако́й (7)

(17) самазаспако́йванне

супако́йвацца (12)

(11) насло́йванне

супако́йваць (11)

(13) перасло́йванне

супако́йліва (11)

(12) прасло́йванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

месцы