ў
і
аўтазбо́рка — назоўнік аўтазмяненне — назоўнік
канцэпт

аўтазварка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова аўтазварка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
аўтазва́рка

мн.  аўтазва́ркі
Родны
каго? чаго?
аўтазва́ркі

мн.  аўтазва́рак
Давальны
каму? чаму?
аўтазва́рцы

мн.  аўтазва́ркам
Вінавальны
каго? што?
аўтазва́рку

мн.  аўтазва́ркі
Творны
кім? чым?
аўтазва́ркай, аўтазва́ркаю

мн.  аўтазва́ркамі
Месны
у кім? у чым?
аўтазва́рцы

мн.  аўтазва́рках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не ўсякія чатыры рукі лепей за дзве.


Расамаха  — фальк. ’страшыдла ў вобразе жанчыны, у якой распушчаныя валасы і стальныя грудзі, ёю страшаць малых дзяцей’ / у руса́ўкі жэлезные цыцкі і косы роспушчэны

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы

aŭtazvarka — беларуская лацінка

Слова аўтазварка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік аўтазварка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове аўтазмяненне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


аўтазахаваны (12)

(11) мікразва́рка

аўтазбо́рачны (12)

(13) электразва́рка

аўтазбо́рка (10)

(17) газаэлектразва́рка

аўтазмяненне (12)

(11) геліязва́рка

аўтазніжэнне (12)

(7) сква́рка

аўтаідэнтыфікацыя (17)

(9) за́скварка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сабака не кусае