ў
і
сква́рачка — назоўнік сква́рна — прыслоўе
канцэпт

скварка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова скварка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
сква́рка

мн.  сква́ркі
Родны
каго? чаго?
сква́ркі

мн.  сква́рак
Давальны
каму? чаму?
сква́рцы

мн.  сква́ркам
Вінавальны
каго? што?
сква́рку

мн.  сква́ркі
Творны
кім? чым?
сква́ркай, сква́ркаю

мн.  сква́ркамі
Месны
у кім? у чым?
сква́рцы

мн.  сква́рках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што целу люба, то душы груба.
Смех — то дар багоў.

Хіба літаратурна замест ТОЕ казаць ТО?
Ці можна замест «якраз тое, што трэба» казаць «са́ма то»?

Раскрыю вам таямніцу. Накідвацца на каго б там ні было — непрадуктыўна. Лепш прасоўвайце тое, што вам даспадобы.

Умоўна кажучы, можна быць «супраць скварак», а можна «за паляндвіцу». Не марнуйце энергію на супраць, накіруйце высілкі на за.

супраць зімы / за лета

skvarka — беларуская лацінка

Слова скварка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік скварка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове скваснеласць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


сква́раны (8)

(17) газаэлектразва́рка

сква́раны (8)

(10) аўтазва́рка

сква́рачка (9)

(11) геліязва́рка

сква́рна (7)

(9) за́скварка

сква́рны (7)

(9) вы́скварка

сква́рыцца (9)

(7) шкварка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

паціху