ў
і
супраці́віцца — дзеяслоў супраціўле́нне — назоўнік
канцэпт

супраціў

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова супраціў
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
супраці́ў

мн.  супраці́вы
Родны
каго? чаго?
супраці́ву

мн.  супраці́ваў
Давальны
каму? чаму?
супраці́ву

мн.  супраці́вам
Вінавальны
каго? што?
супраці́ў

мн.  супраці́вы
Творны
кім? чым?
супраці́вам

мн.  супраці́вамі
Месны
у кім? у чым?
супраці́ве

мн.  супраці́вах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як бліны пячы — вельмі хутка і ў вялікай колькасці (рабіць, выпускаць што-н.)


НЕ ПЛАЧ!
СУПАКОЙСЯ!
НЕ ПСІХУЙ!

Нічо, памыем!

supraciŭ — беларуская лацінка

Слова супраціў (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік супраціў — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове супраціўленне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


супрасці́н (9)

(10) відэаархі́ў

супра́ца (7)

(10) дзяржархі́ў

супраці́віцца (12)

(7) ціў-ці́ў

супраціўле́нне (13)

(10) насу́праціў

супраціўле́нчы (13)

(6) про́ціў

супраціўля́льнасць (17)

(6) про́ціў


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дадаць работы