назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова супраціў
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
супраці́ў мн. супраці́вы |
Родны каго? чаго? |
супраці́ву мн. супраці́ваў |
Давальны каму? чаму? |
супраці́ву мн. супраці́вам |
Вінавальны каго? што? |
супраці́ў мн. супраці́вы |
Творны кім? чым? |
супраці́вам мн. супраці́вамі |
Месны у кім? у чым? |
супраці́ве мн. супраці́вах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як бліны пячы — вельмі хутка і ў вялікай колькасці (рабіць, выпускаць што-н.)
НЕ ПЛАЧ!
СУПАКОЙСЯ!
НЕ ПСІХУЙ!
supraciŭ — беларуская лацінка
Слова супраціў (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік супраціў — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове супраціўленне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› супрасці́н (9)
(10) відэаархі́ў ‹
› супра́ца (7)
(10) дзяржархі́ў ‹
› супраці́віцца (12)
(7) ціў-ці́ў ‹
› супраціўле́нне (13)
(10) насу́праціў ‹
› супраціўле́нчы (13)
(6) про́ціў ‹
› супраціўля́льнасць (17)
(6) про́ціў ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.