ў
і
супрасці́н — назоўнік супраці́віцца — дзеяслоў
канцэпт

супраца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова супраца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
супра́ца

мн.  супра́цы
Родны
каго? чаго?
супра́цы

мн.  супра́ц, супра́цаў
Давальны
каму? чаму?
супра́цы

мн.  супра́цам
Вінавальны
каго? што?
супра́цу

мн.  супра́цы
Творны
кім? чым?
супра́цай, супра́цаю

мн.  супра́цамі
Месны
у кім? у чым?
супра́цы

мн.  супра́цах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.


з літар СТАР можна скласці аратар і стараста
ну і хто тут татачка?

starnik.by

supraca — беларуская лацінка

Слова супраца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік супраца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове супраціў + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


су́прасльскі (11)

(11) медсанпра́ца

супрастэнаты́чны (15)

(10) палітпраца

супрасці́н (9)

(10) культпра́ца

супраці́віцца (12)

(4) та́ца

супраці́ў (8)

(4) ца́ца

супраціўле́нне (13)

(4) ца́ца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

першы працоўны дзень