назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова суровінка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
суро́вінка мн. суро́вінкі |
| Родны каго? чаго? |
суро́вінкі мн. суро́вінак, суро́вінкаў |
| Давальны каму? чаму? |
суро́вінцы мн. суро́вінкам |
| Вінавальны каго? што? |
суро́вінку мн. суро́вінкі |
| Творны кім? чым? |
суро́вінкай, суро́вінкаю мн. суро́вінкамі |
| Месны у кім? у чым? |
суро́вінцы мн. суро́вінках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто пытае, той многа знае.
— Ты малака купіў?
— Не, не піў.
— Не разумею. Што ты не піў?
— Малакаку.
surovinka — беларуская лацінка
Слова суровінка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік суровінка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове суродзіч + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› суро́ва-ве́лічны (14)
(9) жуко́вінка ‹
› суро́васць (9)
(12) пусцяко́вінка ‹
› суро́вець (8)
(11) кругло́вінка ‹
› суро́вы (6)
(6) сві́нка ‹
› суро́дзіч (8)
(6) сві́нка ‹
› суро́дзічка (10)
(10) вадасвінка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.