назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова суровасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
суро́васць мн. суро́васці |
Родны каго? чаго? |
суро́васці мн. суро́васцяў, суро́васцей |
Давальны каму? чаму? |
суро́васці мн. суро́васцям |
Вінавальны каго? што? |
суро́васць мн. суро́васці |
Творны кім? чым? |
суро́васцю мн. суро́васцямі |
Месны у кім? у чым? |
суро́васці мн. суро́васцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто дбае, той і мае.
Хто не дбае, той трасцу мае.
Мілы браце!
У чужой хаце
Не нажыць табе багацця.
surovasć — беларуская лацінка
Слова суровасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік суровасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове суровінка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сурмя́ны (7)
(11) ганаро́васць ‹
› суро́ва (6)
(13) неганаро́васць ‹
› суро́ва-ве́лічны (14)
(11) бязбро́васць ‹
› суро́вець (8)
(10) махро́васць ‹
› суро́вінка (9)
(11) каляро́васць ‹
› суро́вы (6)
(16) многакаляро́васць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.