ў
і
суро́ва-ве́лічны — прыметнік суро́вець — дзеяслоў
канцэпт

суровасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова суровасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
суро́васць

мн.  суро́васці
Родны
каго? чаго?
суро́васці

мн.  суро́васцяў, суро́васцей
Давальны
каму? чаму?
суро́васці

мн.  суро́васцям
Вінавальны
каго? што?
суро́васць

мн.  суро́васці
Творны
кім? чым?
суро́васцю

мн.  суро́васцямі
Месны
у кім? у чым?
суро́васці

мн.  суро́васцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто дбае, той і мае.
Хто не дбае, той трасцу мае.


Мілы браце!
У чужой хаце
Не нажыць табе багацця.

Якуб Колас пра айцішнікаў, што пайшлі ў прочкі

surovasć — беларуская лацінка

Слова суровасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік суровасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове суровінка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


сурмя́ны (7)

(11) ганаро́васць

суро́ва (6)

(13) неганаро́васць

суро́ва-ве́лічны (14)

(11) бязбро́васць

суро́вець (8)

(10) махро́васць

суро́вінка (9)

(11) каляро́васць

суро́вы (6)

(16) многакаляро́васць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Ух ты, ёлачка!