назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова сучонка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
сучо́нка мн. сучо́нкі |
Родны каго? чаго? |
сучо́нкі мн. сучо́нак, сучо́нкаў |
Давальны каму? чаму? |
сучо́нцы мн. сучо́нкам |
Вінавальны каго? што? |
сучо́нку мн. сучо́нкі |
Творны кім? чым? |
сучо́нкай, сучо́нкаю мн. сучо́нкамі |
Месны у кім? у чым? |
сучо́нцы мн. сучо́нках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Конь на чатырох нагах — і то спатыкаецца.
Прыказка.— Можа на чай запросіце?
— У мяне лічыльнікі на ваду.
— Што, аж настолькі не падабаюся?
sučonka — беларуская лацінка
Слова сучонка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сучонка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сучуцце + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сучляня́цца (10)
(7) мачо́нка ‹
› сучляня́ць (9)
(9) заручо́нка ‹
› сучо́к (5)
(8) кручо́нка ‹
› сучу́цце (7)
(8) таўчо́нка ‹
› су́чча (5)
(11) навакшчо́нка ‹
› су́ччын (6)
(9) згушчо́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.