назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова схова
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
схо́ва мн. схо́вы |
Родны каго? чаго? |
схо́вы мн. схо́ў |
Давальны каму? чаму? |
схо́ве мн. схо́вам |
Вінавальны каго? што? |
схо́ву мн. схо́вы |
Творны кім? чым? |
схо́вай, схо́ваю мн. схо́вамі |
Месны у кім? у чым? |
схо́ве мн. схо́вах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Страчаліся — цалаваліся, а як у адну хату сышліся, дык за чубы ўзяліся.
Я ні разу не сказаў дзякуй тым, хто казаў «ты мне яшчэ дзякуй скажаш».
schova — беларуская лацінка
Слова схова (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік схова — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове схованачка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› схмяле́лы (8)
(8) біяахо́ва ‹
› схмяле́ць (8)
(9) авіяахо́ва ‹
› схну́ць (6)
(11) папавярхо́ва ‹
› схо́ваначка (10)
(8) выбухо́ва ‹
› схо́ванка (8)
(6) духо́ва ‹
› схо́ванкавы (10)
(9) паспяхо́ва ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.