ў
і
сцілю́б — назоўнік сцілю́бнасць — назоўнік
канцэпт

сцілюбка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова сцілюбка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
сцілю́бка

мн.  сцілю́бкі
Родны
каго? чаго?
сцілю́бкі

мн.  сцілю́бак
Давальны
каму? чаму?
сцілю́бцы

мн.  сцілю́бкам
Вінавальны
каго? што?
сцілю́бку

мн.  сцілю́бак
Творны
кім? чым?
сцілю́бкай, сцілю́бкаю

мн.  сцілю́бкамі
Месны
у кім? у чым?
сцілю́бцы

мн.  сцілю́бках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Конь на чатырох нагах — і то спатыкаецца.

Прыказка.

— Алена, можна проста Лена.
— Акакій… Лепш цалкам.


sciliubka — беларуская лацінка

Слова сцілюбка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік сцілюбка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сцілюбнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


сці́льшчык (9)

(9) адналю́бка

сці́льшчыца (10)

(11) срэбралю́бка

сцілю́б (6)

(9) сябелю́бка

сцілю́бнасць (11)

(10) жыццялю́бка

сціна́нне (8)

(5) зя́бка

сціна́цца (8)

(5) ва́гка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Без твару

Face/Off