ў
і
сціхамі́рыць — дзеяслоў сціхато́ю — прыслоўе
канцэпт

сціханне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова сціханне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
сціха́нне

мн.  сціха́нні
Родны
каго? чаго?
сціха́ння

мн.  сціха́нняў
Давальны
каму? чаму?
сціха́нню

мн.  сціха́нням
Вінавальны
каго? што?
сціха́нне

мн.  сціха́нні
Творны
кім? чым?
сціха́ннем

мн.  сціха́ннямі
Месны
у кім? у чым?
сціха́нні

мн.  сціха́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

несці сябе (высока) — трымаць сябе ганарліва

Які ён гога! які дока!
Як ён сябе нясе высока!
(Якуб Колас)

Твой дзед пад Грунвальдам абараніў краіну, а ты ўсё збаёдаў.


scichannie — беларуская лацінка

Слова сціханне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік сціханне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сціхота + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


сціхамі́рвацца (13)

(9) выпіха́нне

сціхамі́рыцца (12)

(8) аціха́нне

сціхамі́рыць (11)

(9) заціха́нне

сціхато́ю (8)

(8) уціха́нне

сціха́ць (7)

(9) суціханне

сці́хлы (6)

(8) чо́мханне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

свой