ў
і
таўкані́ца — назоўнік таўкатня́ — назоўнік
канцэпт

таўканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова таўканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
таўка́нне

мн.  таўка́нні
Родны
каго? чаго?
таўка́ння

мн.  таўка́нняў
Давальны
каму? чаму?
таўка́нню

мн.  таўка́нням
Вінавальны
каго? што?
таўка́нне

мн.  таўка́нні
Творны
кім? чым?
таўка́ннем

мн.  таўка́ннямі
Месны
у кім? у чым?
таўка́нні

мн.  таўка́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто дбае, той і мае.
Хто не дбае, той трасцу мае.


— Ты абяцаў ажаніцца са мной гэтым летам...
— Давай будзем шчырымі: хіба гэта лета?!


taŭkannie — беларуская лацінка

Слова таўканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік таўканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове таўкатня + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


таў-сагы́з (9)

(8) ба́ўканне

таўкані́на (9)

(8) га́ўканне

таўкані́ца (9)

(8) ка́ўканне

таўкатня́ (8)

(10) затаўка́нне

таўка́ч (6)

(8) ха́ўканне

таўка́ч (6)

(8) ча́ўканне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

праблема на роўным месцы