ў
і
то́р — назоўнік То́ра — назоўнік
канцэпт

тор

гэта
— след, пакінуты калёсамі

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова тор
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
то́р

мн. 
Родны
каго? чаго?
то́ра

мн. 
Давальны
каму? чаму?
то́ру

мн. 
Вінавальны
каго? што?
то́р

мн. 
Творны
кім? чым?
то́рам

мн. 
Месны
у кім? у чым?
то́ры

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Смачны жабе арэх, ды зубоў Бог не даў.

пра нешта недасягальнае, чаго нельга атрымаць

— Скарнік, ты, несумнеўна, самы нікчэмны слоўнік з усіх, пра якія я чуў.
— Але вы пра мяне чулі.


tor — беларуская лацінка

Слова тор (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік тор — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове торакс + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


то́псель (7)

(6) Луксо́р

то́птаны (7)

(6) курсо́р

то́птаны (7)

(9) прэкурсо́р

То́ра (4)

(5) зато́р

то́ракс (6)

(5) мато́р

торападо́бны (11)

(12) ды́зель-мато́р


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чароўная страва