ў
і
аўтарулявы́ — прыметнік аўтару́чка — назоўнік
канцэпт

аўтарухавік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова аўтарухавік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
аўтарухаві́к

мн.  аўтарухавікі́
Родны
каго? чаго?
аўтарухавіка́

мн.  аўтарухавіко́ў
Давальны
каму? чаму?
аўтарухавіку́

мн.  аўтарухавіка́м
Вінавальны
каго? што?
аўтарухаві́к

мн.  аўтарухавікі́
Творны
кім? чым?
аўтарухавіко́м

мн.  аўтарухавіка́мі
Месны
у кім? у чым?
аўтарухавіку́

мн.  аўтарухавіка́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Абяцанкамі цыган каня карміў, дык ён здох.


Дзякуючы спортзаняткам я набіраю моц і магу насіць з сабой больш лекаў.


aŭtaruchavik — беларуская лацінка

Слова аўтарухавік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік аўтарухавік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове аўтаручка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


а́ўтарскія (9)

(12) ветрарухаві́к

а́ўтарства (9)

(14) электрарухаві́к

аўтарулявы́ (10)

(19) мікраэлектрарухаві́к

аўтару́чка (9)

(11) авіярухаві́к

аўтарызава́ны (12)

(8) працаві́к

аўтарызава́ны (12)

(11) прысо́нцавік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

гісторыя сабак