ў
і
аўтарухаві́к — назоўнік аўтарызава́ны — прыметнік
канцэпт

аўтаручка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова аўтаручка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
аўтару́чка

мн.  аўтару́чкі
Родны
каго? чаго?
аўтару́чкі

мн.  аўтару́чак
Давальны
каму? чаму?
аўтару́чцы

мн.  аўтару́чкам
Вінавальны
каго? што?
аўтару́чку

мн.  аўтару́чкі
Творны
кім? чым?
аўтару́чкай, аўтару́чкаю

мн.  аўтару́чкамі
Месны
у кім? у чым?
аўтару́чцы

мн.  аўтару́чках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не ўсякія чатыры рукі лепей за дзве.


нечаканае:
даць петуха ‘вітацца ці развітвацца з кім-н.’, ‘цвёрда абяцаць што-н.’ і інш. (ужыванне выразу суправаджаецца поціскам рукі)

ідыёмы, якія мы страцілі

aŭtaručka — беларуская лацінка

Слова аўтаручка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік аўтаручка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове аўтарызатар + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


а́ўтарства (9)

(9) белару́чка

аўтарулявы́ (10)

(9) белару́чка

аўтарухаві́к (11)

(9) аднару́чка

аўтарызава́ны (12)

(6) бру́чка

аўтарызава́ны (12)

(10) байстру́чка

аўтарызава́ны (12)

(7) вы́ручка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

драчона