назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова аднаручка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
аднару́чка мн. аднару́чкі |
Родны каго? чаго? |
аднару́чкі мн. аднару́чак |
Давальны каму? чаму? |
аднару́чцы мн. аднару́чкам |
Вінавальны каго? што? |
аднару́чку мн. аднару́чкі |
Творны кім? чым? |
аднару́чкай, аднару́чкаю мн. аднару́чкамі |
Месны у кім? у чым? |
аднару́чцы мн. аднару́чках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
На галодны зуб усё смачна.
Раней мне здавалася, што ў мяне шмат сяброў. А потым я перастаў тэлефанаваць першым…
adnaručka — беларуская лацінка
Слова аднаручка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік аднаручка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове аднасастаўнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› аднару́кі (8)
(7) зару́чка ‹
› аднарухавіко́вы (14)
(9) белару́чка ‹
› аднару́ч (7)
(9) белару́чка ‹
› аднару́чны (9)
(9) аўтару́чка ‹
› аднарэгі́стравы (14)
(6) бру́чка ‹
› аднарэ́йкавы (11)
(10) байстру́чка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
* сёрб(ае)