ў
і
трубі́ць — дзеяслоў трубкава́нне — назоўнік
канцэпт

трубка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова трубка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
тру́бка

мн.  тру́бкі
Родны
каго? чаго?
тру́бкі

мн.  тру́бак
Давальны
каму? чаму?
тру́бцы

мн.  тру́бкам
Вінавальны
каго? што?
тру́бку

мн.  тру́бкі
Творны
кім? чым?
тру́бкай, тру́бкаю

мн.  тру́бкамі
Месны
у кім? у чым?
тру́бцы

мн.  тру́бках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Кожная зязюлька пра сваё кукуе.


The longest words with no repeated letters are dermatoglyphics and uncopyrightable.
А ў беларускай мове?


trubka — беларуская лацінка

Слова трубка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік трубка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове трубкаванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


трубе́нне (8)

(6) гру́бка

трубіцца (8)

(8) падру́бка

трубі́ць (7)

(10) радыёру́бка

трубкава́нне (11)

(10) нанатрубка

трубкава́ты (10)

(11) аўдыётрубка

тру́бкавы (8)

(6) уру́бка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вазьмі смартфон