назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова трывух
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
трыву́х мн. трыву́хі |
Родны каго? чаго? |
трыву́ха мн. трыву́хаў |
Давальны каму? чаму? |
трыву́ху мн. трыву́хам |
Вінавальны каго? што? |
трыву́х мн. трыву́хі |
Творны кім? чым? |
трыву́хам мн. трыву́хамі |
Месны у кім? у чым? |
трыву́ху мн. трыву́хах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пры пустой галаве — і смех пусты.
— Будзь спакойны, Валер. Усё будзе добра.
— Але маё імя Сяргей.
— Я ведаю. Гэта я Валер.
tryvuch — беларуская лацінка
Слова трывух (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік трывух — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове трывучасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› трыву́льна (9)
(7) аблаву́х ‹
› трыву́льнасць (12)
(8) віславу́х ‹
› трыву́льны (9)
(5) удву́х ‹
› трыву́ча (7)
(7) аплэ́вух ‹
› трыву́часць (10)
(3) гу́х ‹
› трыву́чы (7)
(3) ду́х ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.